Στην Καρδίτσα συναντήθηκαν το Σαββατοκύριακο, 2, 3 Νοεμβρίου 2024, οι τελευταίοι δάσκαλοι/ες που αποφοίτησαν από την Ακαδημία Καρδίτσας, η οποία την επόμενη χρονιά άλλαξε έδρα και οι δευτεροετείς σπουδαστές/ριες βρέθηκαν στη Λάρισα από όπου κι αποφοίτησαν. Πολλές φορές σκεφτόμουν μια συνάντηση των παλιών συσπουδαστών/ριών στην Καρδίτσα και όσο τα χρόνια περνούσαν τόσο και η επιθυμία μου γινόταν εντονότερη. Τη σκέψη μου εξέφρασα στον αγαπητό συσπουδαστή μου και Αναπληρωτή Καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Θωμά Μπάκα που και αυτός διακαώς επιθυμούσε αυτή τη συνάντηση. Συμφωνήσαμε το αντάμωμα να γίνει στα πενηντάχρονα ορίζοντας μάλιστα και την ημερομηνία 20, 21 Ιουνίου 2021. Με τη βοήθεια και πολλών άλλων συναδέλφων καταφέραμε να εντοπίσουμε και να ειδοποιήσουμε σχεδόν το σύνολο των συσπουδαστών/ριών μας.
Δυστυχώς, τη μεγάλη μας χαρά την μετέτρεψε σε λύπη και απογοήτευση ο κορονοϊός που έκανε την εμφάνισή του στις 26-2-2020 και έτσι άλλαξε τα σχέδια και τις ζωές όλων μας. Μετά από την πανδημία ακολούθησαν ο κυκλώνας Ιανός στις 14-9-2020, η θεομηνία Ντάνιελ στις 5-9-2023 και ο Ηλίας στις 29-9-2023. ΄Ετσι ο εορτασμός των πενηντάχρονων που ονειρευόμασταν δεν πραγματοποιήθηκε. Δεν εγκαταλείψαμε όμως κάποιοι/ες συνάδελφοι/ισσες την απόφασή μας να ανταμώσουμε. Φέτος που κάπως ηρέμησαν τα πράγματα κινητοποιηθήκαμε κι έτσι καταφέραμε, το περασμένο Σαββατοκύριακο 2, και 3 Νοεμβρίου, να γιορτάσουμε τα πενήντα τρία χρόνια από την αποφοίτησή μας το 1971. Το ραντεβού της συνάντησής μας δόθηκε στην Κτηνιατρική Σχολή Καρδίτσας, χώρος γνώριμος για μας, αφού εκεί παλαιότερα στεγαζόταν η Παιδαγωγική Ακαδημία.
Από τις 12 το μεσημέρι άρχισαν να καταφτάνουν οι πρώτοι/ες συνάδελφοι/ισσες. Η χαρά και η συγκίνηση ατελείωτες! Κάποιους/ες δυσκολευτήκαμε να τους/τις αναγνωρίσουμε, γιατί στη διάρκεια των 53 χρόνων επήλθαν πολλές αλλαγές. Οι αγκαλιές όλων άνοιξαν διάπλατα όπως και οι καρδιές μας. Η συγκίνηση, η χαρά και η λύπη εναλλάσσονταν αυτές τις δυο μέρες της συνάντησής μας. Μετά τις αναμνηστικές φωτογραφίες κατευθυνθήκαμε στο Παυσίλυπο, σημείο αναφοράς για όλους/ες μας τα χρόνια εκείνα των σπουδών μας. Σήμερα έβλεπαν ένα Παυσίλυπο αναβαθμισμένο. Με τα κινητά τους τηλέφωνα φωτογράφησαν τα παγώνια, τα δέντρα και την πλατεία με το άγαλμα του Νικόλαου Πλαστήρα. Στη συνέχεια ακολούθησε το μεσημεριανό γεύμα στην ανακαινισμένη αίθουσα του Παυσιλύπου, όπου όλοι γίναμε μια παρέα και αναστοχαστήκαμε τις ξέγνοιαστες μέρες της νιότης μας. Εκεί ανακοινώσαμε και τα ονόματα των 11 συναδέλφων που χάσαμε και μεταφέραμε τους χαιρετισμούς αυτών που για σοβαρούς λόγους δεν κατάφεραν να είναι μαζί μας.
Το απόγευμα της ίδιας μέρας αρκετοί από τους συναδέλφους περιηγήθηκαν στην κεντρική πλατεία και απόλαυσαν τον απογευματινό τους καφέ. Το βράδυ γευθήκαμε τα φαγητά στην τοπική ταβέρνα 18γράδα και διασκεδάσαμε με την υπέροχη ορχήστρα του. Το πρωί της άλλης μέρας επισκεφτήκαμε τη Λίμνη Πλαστήρα που μάγεψε με τα όμορφα τοπία της πολλούς συναδέλφους/ισσες που την επισκέπτονταν για πρώτη φορά. Μετά την περιήγηση καταλήξαμε για καφέ στο Αγνάντι από όπου αγναντέψαμε την υπέροχη θέα. Ευτυχώς είχαμε σύμμαχό μας τον καιρό! Όταν έφτασε η ώρα του αποχαιρετισμού, τα πρόσωπα όλων άρχισαν να σκυθρωπιάζουν. Με ανοιχτές τις αγκάλες αποχαιρετιστήκαμε και υποσχεθήκαμε ν’ ανταμώσουμε ξανά και όσο το δυνατόν πιο σύντομα.
Βασιλική Κοζιού-Κολοφωτιά