Χρυσ. Κατσαβριά – Σιωροπούλου: Ο αγώνας για το νερό είναι αγώνας για τη Δημοκρατία

Οι Έλληνες που πρώτοι στον κόσμο συνέλαβαν και γεύτηκαν την έννοια της Δημοκρατικής Διακυβέρνησης ως πολίτευμα και ως γνώμονα που καθόριζε τον δημόσιο και τον ιδιωτικό βίο, που χαίρονται ως και σήμερα να δέχονται τα μεγάλα «εύγε» της παγκόσμιας κοινότητας για αυτή την προσφορά τους, μετατράπηκαν σε θιασώτες μιας Δημοκρατίας που τείνει να καταντήσει σκιά του εαυτού της – της Δημοκρατίας όπως την αντιλαμβάνεται και θέλει να την επιβάλει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Στη χώρα μας από το καλοκαίρι του 2019 οι θεσμοί που εγγυώνται την ομαλή λειτουργία της Δημοκρατίας παραμένουν στη θέση τους αλλά η λειτουργία τους υποσκάπτεται αργά και συστηματικά, το περιεχόμενό τουςαποδυναμώνεται, καθώς η συμμετοχή των πολιτών εξουδετερώνεται και η πραγματική δύναμη περνά όλο και περισσότερο στα χέρια των ισχυρών οικονομικών ελίτ και σε μια απομονωμένη από τη βάση της πολιτική τάξη.
Ο αγώνας για το νερό, είναι αγώνας για τη Δημοκρατία.
Το πολυνομοσχέδιο της Ν.Δ. για το νερό, την ενέργεια, τα απορρίμματα, τα δάση, τη βιοποικιλότητα, τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, κ.ά., καταστρέφει – αντί να προστατεύει το περιβάλλον.
Ανοίγει το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης – αποχέτευσης και διαχείρισης αστικών αποβλήτων, διευκολύνει το χτίσιμο σε αιγιαλούς, υποβαθμίζει την προστασία περιοχών Νatura. Τελικά αφήνει «κληρονομιά»περισσότερα προβλήματα οικονομικής και περιβαλλοντικής βιωσιμότητας, ξεπουλώντας τη διαχείριση κοινωνικών αγαθών που καθορίζουν την ποιότητα ζωής στις τοπικές κοινωνίες.
Η πιο αποτυχημένη και ανεπαρκής Κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης, παρά τα εγκληματικά τραύματα που έχει προκαλέσει στην ελληνική κοινωνία με τις συνειδητές της επιλογές και πολιτικές, προσπαθεί με βιασύνη λίγο πριν τις εκλογές να ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις της σε εκείνους του ομίλους που την έφεραν και τη διατηρούν στην εξουσία, ενώ έχει χάσει την αξιοπιστία της και την εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Μάλλον γιατί διαβλέπει, τόσο η ίδια όσο και τα οικονομικά συμφέροντα που εκπροσωπεί, την πτώση της που πλησιάζει.
Το ΝΕΡΟ , αν το επιτρέψουμε, κινδυνεύει από υπέρτατο κοινωνικό αγαθό και θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, να μετατραπεί σε εμπόρευμα κατά τα πρότυπα της αγοράς ενέργειας, τις συνέπειες της οποίας τις βλέπουμε κάθε μήνα στους εξωφρενικούς λογαριασμούς του ρεύματος και του φυσικού αερίου.
Η κυβέρνηση προωθεί τη διεύρυνση της Ρυθμιστικής ΑρχήςΕνέργειας (ΡΑΕ) , σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ). Μια υπηρεσία που είναι ήδη τραγικά υποστελεχωμένη και άσχετη με το αντικείμενο, θα αναλάβει την εποπτεία και τον έλεγχο των υπηρεσιών νερού (ύδρευσης και αποχέτευσης), τη διαχείριση αστικών αποβλήτων και τη ρύθμιση της αγοράς!!!
Μια ρυθμιστική αρχή συστήνεται για να εποπτεύσει και να ρυθμίσει μία ελεύθερη αγορά που λειτουργεί υπό συνθήκες ανταγωνισμού – αυτό δηλαδή που έγινε με το ρεύμα και την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Στην περίπτωση του νερού ποια ακριβώς αγορά θα ρυθμίσει, όταν όλοι οι διεθνείς οργανισμοί, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Σύνταγμα της χώρας και το ΣτΕαναγνωρίζουν το νερό ως δημόσιο αγαθό που τελεί υπό καθεστώς νόμιμου μονοπωλίου, υπό την εποπτεία των κρατικών φορέων και της τοπικής αυτοδιοίκησης;
Αισθανόμαστε ντροπή και οργή με τις επανειλημμένες προσπάθειες καταστρατήγησης των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ). Η περιφρόνηση της δικαστικής εξουσίας από την Κυβέρνηση αλλά και των προτάσεων των δήμων και των φορέων ενεργών πολιτών, προκαλεί βαθύ ρήγμα στις αρχές του Κράτους Δικαίου και κλονίζει τα θεμέλια του πολιτεύματος.
Έχουμε χρέος όλοι μας, με σύνθημα «οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη», να προασπίσουμε το νερό και να εργαστούμε για την διασφάλιση της επάρκειάς του για τις επόμενες γενιές.
Είναι θέμα Δημοκρατίας αλλά και Επιβίωσης να αντισταθούμε στις μεθοδεύσεις της Κυβέρνησης για την ιδιωτικοποίησή του Νερού που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε αύξηση των δημοτικών τελών, απολύσεις εργαζομένων, μεγαλύτερη αδιαφάνεια, ανεξέλεγκτες καταστάσεις όσον αφορά την τήρηση κανόνων προστασίας της υγείας και του περιβάλλοντος.
Η ιδιωτικοποίηση ζωτικών υπηρεσιών κοινής ωφέλειας εκτός από την μείωση του επιπέδου ασφάλειας, την υποβάθμιση της ποιότητας και την αύξηση του κόστους, καθιστά μακροπρόθεσμα το κράτος και την κοινωνία όμηρο ιδιωτικών συμφερόντων.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, χωρίς διάλογο και μακριά από τις πραγματικές ανάγκες της Κοινωνίας συνεχίζει στον εγκληματικό δρόμο των ιδιωτικοποιήσεων, υπονομεύει το μέλλον της χώρας, το βιώσιμο και ελπιδοφόρο αύριο για τα παιδιά μας!
Θα το επιτρέψουμε;
Χρυσούλα Κατσαβριά-Σιωροπούλου
πρ. Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Ν. Καρδίτσας