Εκδήλωση της ΤΕ του ΚΚΕ Καρδίτσας για την υγεία

Άλλη μια αξιόλογη εκδήλωση για ζητήματα Υγείας οργάνωσε η Τομεακή Επιτροπή Καρδίτσας του ΚΚΕ στην αίθουσα της ΠΕΔ στα πλαίσια του πολιτικού ανοίγματος που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή την περίοδο. Οι ομιλητές Κώστας Τριανταφύλλου, Καθηγητής Ιατρικής, Γαστρεντερολόγος στο Νοσοκομείο Αττικόν, υποψήφιος βουλευτής επικρατείας και ο Έκτορας Γάζος, Διδάκτωρ Ιατρικής, Μαιευτήρας Γυναικολόγος στο Κέντρο Υγείας και στο Νοσοκομείο Καρδίτσας, υποψήφιος βουλευτής Καρδίτσας περιέγραψαν την άσχημη εικόνα που υπάρχει στο χώρο της Υγείας, τις ελλείψεις σε προσωπικό, υποδομές και ιατρικό εξοπλισμό. Ανέδειξαν τις διαχρονικές ευθύνες των αστικών κυβερνήσεων και τις στρατηγικές επιλογές του κράτους για την παραπέρα υποβάθμιση του συστήματος υγείας με την ταυτόχρονη ιδιωτικοποίησή του και εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών. Επεσήμαναν την ανάγκη αγωνιστικής διεκδίκησης αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν υγείας και πρόνοιας με βάση τις πραγματικές δυνατότητες της εποχής μας και τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες του λαού. Η ενίσχυση του ΚΚΕ αποτελεί όρο και προϋπόθεση για να δυναμώσει ο οργανωμένος αγώνας του λαού προκειμένου να μπουν εμπόδια στο σχεδιασμό του μεγάλου κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του στον τομέα της Υγείας και να ανοίξει ο δρόμος για βαθύτερες αλλαγές.

Παρεμβάσεις στην εκδήλωση έγιναν από την Πόπη Μπούτα, επισκέπτρια Υγείας στο ΚΥ Καρδίτσας, υποψήφια βουλευτεί Καρδίτσα του ΚΚΕ, τον Κώστα Αθανασίου, διευθυντή του τμήματος αιμοδοσίας του Νοσοκομείου Καρδίτσας και την Κατερίνα Καπερώνη, συμβασιούχο καθαρίστρια στο Νοσοκομείο Καρδίτσας.
Παράλληλα στον Παλαμά, στο Κέντρο πολλαπλών χρήσεων ο Νίκος Τέγος μέλος του ΓΠ Θεσσαλίας του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτής Καρδίτσας στην ομιλία του αναφέρθηκε στον ταξικό χαρακτήρα του κράτους, στην ταχύτητα για την προώθηση αντιλαϊκών επιλογών και σχεδίων για «πράσινες επενδύσεις» , για λήψη δικαστικών αποφάσεων σε βάρος του λαού και στην εξοργιστική καθυστέρηση όταν πρόκειται για αποζημιώσεις από φυσικές καταστροφές, σε έργα αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής και αντισεισμικής προστασίας που τα θεωρεί κόστος και εκτός δημοσιονομικών αντοχών της οικονομίας. Τόνισε πως η τραγωδία των Τεμπών φωτίζει και μια άλλη μεγάλη αλήθεια: ότι όσες κυβερνήσεις και αν αλλάξουν, όσοι μηχανοδηγοί και να αλλάξουν, το τρένο της αστικής διακυβέρνησης κινείται και θα κινείται σταθερά στις ματωμένες ράγες που καθορίζουν η άρχουσα τάξη και η ΕΕ. Ουσιαστική λύση προς το συμφέρον του λαού δεν μπορεί να υπάρξει δίχως σύγκρουση με τους επιχειρηματικούς ομίλους και το κράτος τους. Κατέληξε λέγοντας πως απέναντι στις προκλήσεις της εποχής, το ΚΚΕ αναλαμβάνει τη μεγάλη ευθύνη να ηγηθεί της εργατικής – λαϊκής πλειοψηφίας, να συμβάλλει ως πρωτοπορία στην ανατροπή του σημερινού συσχετισμού.

ΟΜΙΛΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΥΓΕΙΑΣ

ΓΑΖΟΣ ΈΚΤΟΡΑΣ
Η Τομεακή Επιτροπή Καρδίτσας έχουμε αναδείξει σταθερά, μόνιμα και επανειλημμένα τα ζητήματα υγείας στο νομό μας. Με ερωτήσεις και ψηφίσματα στο δημοτικό και στο περιφερειακό συμβούλιο, με ερωτήσεις στη Βουλή από τους βουλευτές του ΚΚΕ, σε συναντήσεις με τα σωματεία των υγειονομικών, με την παρουσία μας στις κινητοποιήσεις των λαϊκών φορέων στο κέντρο της πόλης, στο νοσοκομείο, στα κέντρα υγείας, στην έδρα της 5ης υγειονομικής περιφέρειας. Ακόμα περισσότερο οι κομμουνίστριες και οι κομμουνιστές υγειονομικοί έχουμε συμβάλλει στην οργάνωση αγώνων, στη μαχητική αποκάλυψη και διεκδίκηση των αναγκών του λαού σε υγεία και πρόνοια.
Όλα τα προηγούμενα χρόνια, ιδιαίτερα μέσα στην πανδημία, τα σωματεία των υγειονομικών της Καρδίτσας έχουν παρουσιάσει αποκαλυπτικά μία πλήρη και κατατοπιστική εικόνα για τα προβλήματα και τις ελλείψεις των δημόσιων μονάδων υγείας σε πρωτοβάθμιο και σε δευτεροβάθμιο επίπεδο. Αξίζει, όμως, να αναφερθούμε μόνο επιγραμματικά και συνοπτικά στα κορυφαία υπαρκτά ζητήματα στο νοσοκομείο, στα κέντρα υγείας και στις ΤΟΜΥ.
Θα προσπαθήσουμε από την πλευρά μας να φωτίσουμε τα αίτιά τους και τους στόχους της εφαρμοζόμενης πολιτικής στην υγεία από όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις, με τέτοιο τρόπο που στρώνουν το έδαφος για την απαρέγκλιτη εφαρμογή της και από την όποια επόμενη κυβέρνηση αλλά και από την τοπική και περιφερειακή διοίκηση, στο μέτρο που τους αναλογεί.
-Νοσοκομείο Καρδίτσας: 30% ελλείψεις στις μόνιμες θέσεις γιατρών, συνεχείς μετακινήσεις προσωπικού από τμήμα σε τμήμα, σχεδόν 150 συμβασιούχοι, δηλαδή το 25% του συνόλου, το ακτινολογικό σε αποσύνθεση και το ΤΕΠ, η παθολογική και το μικροβιολογικό να επακολουθούν εάν δεν ληφθούν έγκαιρα τα απαραίτητα μέτρα, πεπαλαιωμένες εγκαταστάσεις με τρανταχτά παραδείγματα την κατάρρευση του συστήματος οξυγόνου και την πυρκαγιά στην ορθοπεδική κλινική, τον τάπητα αμιάντου στην αίθουσα των χειρουργείων, τα νερά που πλημμύρισαν τα υπόγεια στον κυκλώνα Ιανό, τον παμπάλαιο ξενοδοχειακό εξοπλισμό και πάει λέγοντας.
-Κέντρα Υγείας: 80% ελλείψεις στις μόνιμες θέσεις ιατρών, καμία κυβέρνηση δεν τις προκήρυξε τα τελευταία 15 χρόνια, παρά έκανε προσλήψεις μερικών γενικών ιατρών σε θέσεις ιατρών υπηρεσίας υπαίθρου. Σε κανένα περιφερειακό ΚΥ δεν υπάρχει μικροβιολογικό εργαστήριο, με αποτέλεσμα τα δείγματα να μεταφέρονται στο ένα και μοναδικό εργαστήριο του ΚΥ Καρδίτσας που και αυτό λειτουργεί με ένα μόνο βιοπαθολόγο, ο οποίος επίσης καλύπτει εφημερίες στο νοσοκομείο. Τα σύγχρονα ακτινολογικά μηχανήματα δεν αξιοποιούνται στις δυνατότητες τους, αφού δεν υπάρχει κανένας ακτινολόγος και στην εφημερία δεν μπορεί να γίνει ούτε μία απλή ακτινογραφία θώρακος.
-Το ΚΥ Μουζακίου στεγάζεται ανεπαρκώς στο κτήριο της μαθητικής εστίας με τους αγροτικούς ιατρούς σε κοντέινερ για συνταγογράφηση. Πέρασαν δυόμιση χρόνια και το νέο κτήριο τώρα βρίσκεται στη φάση της ανέγερσης, αλλά φιγουράρει ήδη στα προεκλογικά σποτ των υποψήφιων κυβερνητικών βουλευτών ως «έτοιμο προς λειτουργία». Στο φιλέτο του Ελληνικού και στα ναυπηγεία της Ελευσίνας τα γραφειοκρατικά ζητήματα λύθηκαν άμεσα χωρίς καμία δυσκολία και καθυστέρηση όπως προφασίζονται οι κυβερνητικοί παράγοντες για το ΚΥ Μουζακίου.
-ΤΟΜΥ: μόνο ένας γιατρός διορισμένος με σύμβαση μέσω ΕΣΠΑ, ταυτόχρονα υπεύθυνος για τον ΕΟΔΥ και τις ΚΟΜΥ στο νομό. Μόνο η συνταγογράφηση καλύπτεται και πάλι από γιατρούς που μετακινούνται από τα ΚΥ. Αυτοί οι λιγοστοί γενικοί ιατροί είναι για τα ΚΥ, για τα περιφερειακά ιατρεία, για εφημερίες, για τις ΤΟΜΥ, συχνά πυκνά για τα ΤΕΠ και την κλινική COVID του νοσοκομείου και πρόσφατα με το νέο νόμο-φιάσκο για την ΠΦΥ είναι και «προσωπικοί γιατροί» για έως και 2.000 πολίτες ο καθένας τους… έλεος!
Με όλη αυτή την εικόνα μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι το δημόσιο σύστημα υγείας στο νομό είναι προ της κατάρρευσης, φυτοζωεί και η κατάσταση εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για τους ασθενείς, τους υγειονομικούς και όλο το λαό. Είναι, όμως, ένα τυχαίο και παροδικό φαινόμενο? Η λύση του εναπόκειται σε κάποιες επιμέρους διορθωτικές κινήσεις και κάποια καλύτερη διαχείριση, που ίσως θα μπορούσε μία άλλη «ικανότερη» ή «προοδευτικότερη» κυβέρνηση ή ακόμα και η τοπική διοίκηση να συμβάλλει ή ίσως κάποιοι δωρητές ή και ο ιδιωτικός τομέας?
Απαντάμε κατηγορηματικά όχι. Δεν πρέπει να αντιστρέψουμε την αιτία και το αποτέλεσμα, αλλά να αναδείξουμε τις πραγματικές αιτίες, να βρούμε τις ουσιαστικές λύσεις προς όφελος λαού, ασθενών και υγειονομικών.
Η πραγματικότητα αυτή επιβάλλεται σε υγειονομικούς, ασθενείς και στις οικογένειές μας μέσα από τη διαχρονικά εφαρμοζόμενη πολιτική όλων των κυβερνήσεων. Η τραγική κατάσταση με τις τεράστιες ελλείψεις χρησιμοποιείται ως άλλοθι για να προχωρήσει παραπέρα η εφαρμογή της σχεδιαζόμενης πολιτικής. Η πολιτική αυτή στηρίζεται σε δύο εξίσου αρνητικούς για το λαό άξονες.
Πρώτος άξονας είναι η μεταφορά των οικονομικών βαρών για την υγεία στον ίδιο το λαό και τους ασθενείς, μέσα από τη μειωμένη κρατική χρηματοδότηση και τη μετατροπή του ασφαλιστικού συστήματος σε ανταποδοτικό μαζί με την προωθούμενη ιδιωτικοποίησή του. Αυτός ο άξονας στόχο έχει να «εξοικονομήσει» πόρους για το κράτος, σε βάρος όμως των ασθενών και των υγειονομικών. Είναι χαρακτηριστικό στοιχείο ότι ελάχιστες προσλήψεις αφορούν σε μόνιμους υπαλλήλους, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία αφορά συμβασιούχους με ευέλικτες σχέσεις εργασίας. Είναι χαρακτηριστικό στοιχείο ότι η Ελλάδα αποτελεί την πρώτη χώρα στην Ευρώπη σε ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία και το φάρμακο, δηλαδή τα χρήματα που βγαίνουν από την τσέπη των ίδιων των ασθενών.
Τα πιο πρόσφατα δείγματα της πολιτικής που βλέπει σαν «κόστος» και «βαρίδι» τις δημόσιες δαπάνες για την υγεία είναι χαρακτηριστικά του μέλλοντος που ετοιμάζουν για το λαό.
Η «αξιολόγηση των μονάδων υγείας» που έχει ως βάση οικονομικά κριτήρια αποδοτικότητας, είναι το εργαλείο για να «συμμορφωθούν» τα νοσοκομεία με την επιχειρηματική λειτουργία, με την «οικονομική αυτοτέλεια».
Ο θεσμός του «προσωπικού γιατρού» της κυβέρνησης της ΝΔ αποτελεί την προέκταση του θεσμού του «οικογενειακού γιατρού» της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και έχει στόχο να πολλαπλασιάσει τους κόφτες για την πρόσβαση των ασθενών σε περίθαλψη, φάρμακα και εξετάσεις.
Άλλωστε, κάθε χρόνο από όλες τις κυβερνήσεις όλο και κουτσουρεύεται ο κρατικός προϋπολογισμός τόσο για την πρωτοβάθμια όσο και για τα νοσοκομεία, όσο και για τον ΕΟΠΥΥ, που από την άλλη αναλαμβάνουν όλο και περισσότερα έξοδα για τους καρκινοπαθείς, τις ειδικές θεραπείες χρονίως πασχόντων και τους ανασφάλιστους.
Δεύτερος άξονας είναι η παραπέρα ιδιωτικοποίηση του συστήματος υγείας με στόχο την αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων του κλάδου. Αφενός, αυτό προωθείται με την εμβάθυνση της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας των δημόσιων μονάδων υγείας που θα λειτουργούν με γνώμονα το οικονομικό «όφελος», δηλαδή το κέρδος.
Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται από τους νόμους για την ΕΣΑΝ Α.Ε. της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, στη συνέχεια την ΚΕΤΕΚΝΥ Α.Ε. της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τελευταία τον ΟΔΙΠΥ Α.Ε. πάλι της ΝΔ. Ο ένας νόμος περνάει τη σκυτάλη στον άλλο, δήθεν για να λύσει προβλήματα που προκύπτουν ή ξεχάστηκαν, αλλά όλοι μαζί κάνουν άλματα στην ιδιωτικοποίηση των δημόσιων μονάδων.
Αφετέρου, η ιδιωτικοποίηση του συστήματος υγείας προωθείται μέσα από τα άφθονα οικονομικά κίνητρα και φοροαπαλλαγές στη φαρμακοβιομηχανία, σε ιδιωτικές κλινικές και μεγάλα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και κέντρα αποκατάστασης. Τα ζήσαμε όλα αυτά τα «δώρα» μέσα στην πανδημία. Και πρόσφατα τα αξιοποίησαν ως «πρότυπο» για να γενικεύσουν με το νόμο-έκτρωμα για τη δευτεροβάθμια υγεία τα απογευματινά επί πληρωμή ιατρεία και χειρουργεία, τα ιδιωτικά ιατρεία των γιατρών του δημοσίου, τη μερική απασχόληση των ιδιωτών γιατρών στα δημόσια νοσοκομεία.
Αφορά και το νοσοκομείο Καρδίτσας. Αν αποτελειώνει το δημόσιο σύστημα υγείας, τότε το ίδιο αποτελειώνει ακόμα πιο γρήγορα το νοσοκομείο Καρδίτσας. Πώς αλλιώς θα μπορούσαν να προχωρήσει η πολιτική των ΣΔΙΤ και της μετατροπής των νοσοκομείων σε ΝΠΙΔ? Ας μην εκπλησσόμαστε λοιπόν ότι η καθαριότητα και η φύλαξη στο νοσοκομείο και τα κέντρα υγείας του νομού μας παραχωρείται σε εργολαβικές εταιρείες, ας μην υπεκφεύγουν ότι η γνωμάτευση των αξονικών του νοσοκομείου από ιδιώτες είναι δήθεν «έκτακτο» μέτρο, αλλά αντίθετα αποτελεί πρόπλασμα του μέλλοντος που ετοιμάζουν για το νοσοκομείο.
Και επειδή μέσα στην καταστροφή εύκολα θέλουν να εμφανιστούν διάφοροι σαν σωτήρες της υγείας που με έξυπνα χρηματοδοτικά και άλλα νομικά εργαλεία λύνουν προβλήματα, αξίζει να σχολιαστούν και αυτές οι προσπάθειες.
Η περιφέρεια Θεσσαλίας υπερηφανεύεται για τις προσλήψεις επικουρικών εργαζομένων στα νοσοκομεία, όπως και της Καρδίτσας, μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ. Στην πραγματικότητα, όμως, προσπαθεί όχι απλά να μπαλώσει το πρόβλημα αλλά αντίθετα να παίξει το ρόλο του πρωτεργάτη στην επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Άλλωστε είναι τα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών όλης της Ευρώπης που πλήρωσαν και ξαναπληρώνουν για τα προγράμματα του ΕΣΠΑ και πάλι στην πανδημία βρέθηκαν ξεκρέμαστοι, γιατί σε τελική ανάλυση τα κρεβάτια ΜΕΘ θέλουν γιατρούς και προσωπικό, η ανανέωση των εξοπλισμών πρέπει να είναι συνεχής και όχι περιστασιακή ανάλογα με την επάρκεια και τις προτεραιότητες των χρηματοδοτικών εργαλείων. Έτσι, λοιπόν, και το ταμείο ανάκαμψης κατευθύνει πακτωλό χρημάτων σε ομίλους και ελάχιστα στις ανάγκες του λαού για υγεία και άλλες υπηρεσίες.
Στην ίδια κατεύθυνση υπερηφανεύεται η διοίκηση της 5ης ΥΠΕ ότι πρωτοπορεί (!!!) στην πραγματοποίηση χειρουργείων στον ιδιωτικό τομέα με τη μεταφορά τους από τον δημόσιο που υποτίθεται είναι ελλιπής και βραδυκίνητος. Αλήθεια αυτό το δημόσιο τομέα δεν διοικεί η 5η ΥΠΕ? Στόχος της είναι η ενδυνάμωσή του ή η μεταφορά πελατείας στις μεγάλες ιδιωτικές κλινικές? Αντί να ανακοινώνει πόσα χειρουργεία κατάφερε να μεταφέρει από τα δημόσια στα ιδιωτικά νοσοκομεία, θα ήταν προτιμότερο να μας πει πόσες φορές αιτήθηκε, για πόσες θέσεις μόνιμων γιατρών στο υπουργείο και τι απαντήσεις πήρε, πόσοι γιατροί τελικά διορίστηκαν στα υπ’ ευθύνη της νοσοκομεία και κέντρα υγείας. Αλλά δεν είναι αυτό το μέλημά τους. Μόνο στόχο έχουν την επιτάχυνση της πολιτικής που μετατρέπει την υγεία σε εμπόρευμα.
Σε αυτή τη λογική υπάρχουν και επιπλέον σχεδιασμοί, και πάλι εξορμώμενοι από τα αστικά επιτελεία της ΕΕ, για ανάληψη της ΠΦΥ, των ΚΥ ή των ΤΟΜΥ, από την Τοπική Διοίκηση, που άλλωστε «έχουν ήδη έτοιμα τα χρηματοδοτικά εργαλεία των ανταποδοτικών τελών». Δηλαδή ό,τι δεν βγαίνει από τη μία τσέπη του πολίτη να βγει από την άλλη. Είδαμε, άλλωστε, με τον πιο τραγικό τρόπο τα αποτελέσματα της «αποκέντρωσης» της υγείας και κυρίως της ΠΦΥ με τις εκατόμβες νεκρών στη Λομβαρδία και στο Μπέργκαμο της Ιταλίας από το πρώτο κιόλας κύμα της πανδημίας.
Στον αντίποδα όλων των παραπάνω βρίσκεται η πραγματική λύση στα προβλήματα της υγείας του λαού. Δεν μπορεί να είναι αποσπασματική, δεν λύνεται με προκήρυξη μερικών θέσεων ή αγορά κάποιων εξοπλισμών και επιδιόρθωση κάποιων υποδομών.
Άλλωστε τα περισσότερα αιτήματα έχουν ήδη εκφραστεί από τα σωματεία των υγειονομικών. Αλλά η κάθε κυβέρνηση επιμένει να αναμασάει ότι ξέρουν τα προβλήματα, αλλά δεν ακούνε προτάσεις και λύσεις, μοιράζοντας εξίσου τις ευθύνες για την κατάσταση στο κράτος και στο λαό. Είναι ίδια με τα επιχειρήματα των κονδυλοφόρων τους αμέσως μετά το τραγικό έγκλημα στα Τέμπη. Αλλά αυτές οι προτάσεις μάλλον, του ίδιου του λαού και των φορέων του, δεν τους ταιριάζουν γιατί δεν είναι στη λογική του «ό,τι αντέχει η οικονομία».
Η ουσιαστική λύση απαιτεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο με βάση τις πραγματικές δυνατότητες της εποχής και τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες του λαού:
•Σύστημα υγείας – πρόνοιας αναπτυγμένο πανελλαδικά, και στις τρεις βαθμίδες του παράλληλα με το σύστημα επείγουσας ιατρικής.
•Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγεία (ΠΦΥ), με βασικό προσανατολισμό την πρόληψη, με Κέντρα Υγείας και Περιφερειακά Ιατρεία, κοντά στους τόπους δουλειάς, κατοικίας, εκπαίδευσης που θα καλύπτουν όλες τις ανάγκες, υγιών και ασθενών, με τις πλήρως αναπτυγμένες υπηρεσίες πρόληψης, θεραπείας, αποκατάστασης, ασφάλειας της εργασίας και Δημόσιας Υγείας.
•Κρατικά νοσοκομεία -γενικά, ειδικά, πανεπιστημιακά- σε επίπεδο πόλεων και περιφερειών, σε αριθμό, στελέχωση και εξοπλισμό, ώστε να μπορούν να ανταποκρίνονται πλήρως στις ανάγκες των ασθενών, στην εκπαίδευση και στην έρευνα.
•Ανάπτυξη κρατικού φορέα έρευνας, παραγωγής, εισαγωγής και δωρεάν διάθεσης όλων των φαρμάκων και εμβολίων.
•Στελέχωση όλων των μονάδων υγείας με υγειονομικό προσωπικό όλων των κλάδων και ειδικοτήτων, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, με 24ωρη λειτουργία, με πλήρη κρατική χρηματοδότηση, με σύγχρονες, πλήρεις και απολύτως δωρεάν παροχές υπηρεσιών σε όλους χωρίς περικοπές και εξαιρέσεις.
Αυτή η ολοκληρωμένη πρόταση, που θα πρέπει να έχει την αντίστοιχη εξειδίκευση και εφαρμογή της και στο επίπεδο των δήμων μας, του νομού και της περιφέρειας, είναι πολύ μακριά από τη λογική της «ατομικής ευθύνης» που με πολύ επιμονή και κάθε μέσο προσπάθησαν οι κυβερνητικές δυνάμεις σε όλα τα πόστα να εμφυσήσουν στο λαό, αλλά ευτυχώς δεν τα κατάφεραν.
Αυτή η ολοκληρωμένη πρόταση είναι απάντηση για το σήμερα, έπρεπε να έχει υλοποιηθεί πριν ακόμη από την πανδημία. Είναι ζήτημα ζωτικής ανάγκης για να σωθούν ανθρώπινες ζωές, γεγονός που ανέδειξαν με τη δουλειά και την προσωπική τους αυτοθυσία, τη στάση και τον αγώνα τους οι υγειονομικοί σε όλη την Ελλάδα και στην Καρδίτσα. Αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στους υγειονομικούς που δεν παρασύρθηκαν ούτε στιγμή από τις φωνές που τους έλεγαν ότι «τώρα δεν χρειάζονται διαμαρτυρίες μπροστά στον αόρατο εχθρό», ή ότι «ας βάλουμε τώρα πλάτη και θα λογαριαστούμε μετά». Η ιστορία επαναλαμβάνεται με τραγικό τρόπο και μετά το έγκλημα κερδών και κράτους στο σιδηρόδρομο. Όμως ο λαός έχει πλέον μπόλικη πείρα. Δεν σιώπησε και δεν θα σιωπήσει.
Εμείς, το Κομμουνιστικό Κόμμα, αυτό το δρόμο ακολουθήσαμε και συνταχτήκαμε με τους αγωνιζόμενους υγειονομικούς σε κάθε φάση της πανδημίας, των αναγκών και των διεκδικήσεών τους. Αυτό το δρόμο λέμε ότι χρειάζεται να ακολουθήσουν οι εργαζόμενοι, ο λαός και τώρα, χωρίς καμία ανοχή στην πολιτική που τους κλέβει την υγεία και τη ζωή τους. Χωρίς καμία αναμονή για επίδοξους σωτήρες, υποστηρίζουμε ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό.
Αυτό άλλωστε αποδεικνύουν οι πολλοί και μεγάλοι αγώνες που έκανε και ο λαός της Καρδίτσας με τα σωματεία, τους συλλόγους και τους φορείς του, με κορυφαία παραδείγματα το τεράστιο συλλαλητήριο για αποκαταστάσεις και αποζημιώσεις από τον Ιανό, με το παλλαϊκό συλλαλητήριο για την υγεία πέρυσι το Νοέμβρη και με την πολύ μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση του περασμένου Νοέμβρη που παρέλυσε την πόλη!!!
Αυτές οι διεργασίες, με τους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές μέσα και μπροστά, είναι το έδαφος για τις πιο πρόσφατες μαζικότατες, τεράστιες και ελπιδοφόρες κινητοποιήσεις, απεργίες και διαμαρτυρίες με κάθε μορφή του λαού και της νεολαίας με αφορμή το έγκλημα στα Τέμπη που έφερε μπροστά στα μάτια του καθένα μας το αληθινό πρόσωπο του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, του καπιταλισμού.
Σε αυτό το δρόμο θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις και στη συνέχεια. Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, στο δρόμο της ανατροπής, με ακόμα πιο ισχυρό το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.
……………………………………
ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ
Καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών
Υποψήφιος βουλευτής στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΚΚΕ

Το πένθος συνεχίζεται, και η σιωπή που για το ΚΚΕ δεν υπήρξε ούτε στιγμή τέλειωσε. Η οργή και τα ουρλιαχτά γίνονται τώρα ορμή στο δρόμο για την ανατροπή με πρωτοπόρο το Κόμμα του Λαού. Δεν φταίνε η κακιά η ώρα, η κακιά η χώρα, ο ανίκανος σταθμάρχης, δεν φταίμε όλοι όπως μετά την λαϊκή κατακραυγή προσπαθούν να μας πείσουν. Φταίνε αυτοί μου κυβερνούν και κυβέρνησαν στο όνομα του κέρδους. Καιρός να φωνάξει ο εργαζόμενος, ο αγρότης, ο μικρός επαγγελματίας, ο βιοτέχνης, ο συνταξιούχος, ο άνεργος, ο φοιτητής, ο πρόσφυγας κι ο μετανάστης κι ο κάθε της γης κατατρεγμένος: Ο σάπιος κόσμος τους πρέπει να αλλάξει και ο άνθρωπος για τον άνθρωπο να πάψει να είναι λύκος. Η φωνή μας να γίνει η φωνή των νεκρών μας και των αγέννητων παιδιών μας, να γίνει φόβος που θα τους κυνηγά.
Μπροστά στις κάλπες δεν υπάρχουν διλλήματα μεταξύ κακού και λιγότερου κακού, δεν υπάρχει η επιλογή της αδιαφορίας, της παραίτησης, της αποχή, διότι δεν υπάρχει το παραμικρό και να εγγυάται ότι η επόμενη κυβέρνηση θα είναι καλλίτερη για τον λαό. Η αντιπαράθεση μεταξύ των αστικών κομμάτων -εχθρών του λαού- περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων: επταήμερη εργασία έναντι ολιγόωρης απασχόλησης με μπλοκάκι, μεγέθυνση έναντι «δίκαιης» μεγέθυνσης της πίτας της ανάπτυξης -δεν διευκρινίζουν ποιος τρώει την πίτα, σύνταξη Κατρούγκαλου έναντι σύνταξης Πινοσέτ -δεν διευκρινίζουν τα νούμερα, ιδιωτική ασφάλεια και σύνταξη έναντι «δεν κάνεις και μια ιδιωτική ασφάλεια», νοσοκομεία που εκχωρούνται στους ιδιώτες έναντι εκχώρησης των εξετάσεων που γίνονται στα νοσοκομεία στους ιδιώτες, ασφάλεια μέσω «πνιγμού» προσφύγων έναντι στοίβαξης τους, ματ και δέλτα έναντι μόνο ματ για την «περιφρούρηση» των διαμαρτυρομένων, καθόλου έναντι λιγότερο κράτος. Μητσοτάκης, Τσίπρας και Ανδρουλάκης άκουσαν με προσοχή -και μερικοί χειροκρότησαν- τους Αζόφ στη Βουλή. Όλοι μαζί έκαναν την χώρα μας μια τεράστια νατοϊκή βάση, με τις πόλεις μας -δες τι έγινε στα Χανιά- να βρωμάνε κάτουρα και ξερατά αμερικανών φαντάρων που ξεσαλώνουν. Όλοι μαζί, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ΝΔ, ιδιωτικοποίησαν λιμάνια, δρόμους, αεροδρόμια, ναυπηγεία, ενέργεια, τηλεφωνεία και τώρα προχωράνε και στο νερό: Άντε και στην … την μάνα τους, παραφράζοντας τον Χοσέ Σαραμάνγκου Στα βασικά, Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ όλοι τους συμφωνούν και το δηλώνουν ξεκάθαρα. Όχι όμως, δεν είναι ίδιοι, διαφέρουν στο ύφος και στην σκληρότητα: Ο ένας σφάζει με το μαχαίρι και ο άλλος με το μπαμπάκι. Δίπλα τους τα μαξιλαράκια του συστήματος, έτοιμα να αναλωθούν, αν ο μεγάλος ζοριστεί. Αλλάξαν τα μπιχλιμπίδια και τα φτιασιδώματα, αλλά δεν κρύβονται στην προσπάθειά να προσφέρουν την διασφάλιση της σταθερότητας για να δουλεύει ο τροχός και να αυξάνει το επιχειρηματικό κέρδος.
Μας είπαν τεμπέληδες και μας κατάντησαν άνεργους ή ημι-απασχολούμενους, μας κόψαν το φως και τώρα μας παίρνουν τα σπίτια, τα κοινωνικά αγαθά έγιναν προϊόντα τζόγος στα χρηματιστήρια, μας κλείδωσαν στα μικρά μας σπίτια, μας πάστωσαν στα ΜΜΜ, μας ανάγκασαν να δουλεύουμε χωρίς προστασία, μας σάπισαν στο ξύλο και μας έβριζαν για έλλειψη ατομικής ευθύνης. Άφησαν να πεθάνουν οι άρρωστοι φίλοι, συγγενείς, χωριανοί μας εκτός ΜΕΘ και τώρα προμελετημένα δολοφόνησαν τα παιδιά μας. Λεφτά για όργανα καταστολής υπάρχου, δεν υπάρχουν για γιατρούς, δασκάλους και σταθμάρχες. Τηλεδιοίκηση υπάρχει για της γραμμές των νατοϊκών τρένων που θα μεταφέρουν όπλα από την Αλεξανδρούπολη στης ανατολικές χώρες, δεν υπάρχει για την γραμμή Αθήνα – Θεσσαλονίκη.
Δεν υπάρχουν πλέον δικαιολογίες: αν όχι τώρα, πότε θα συμπορευτούμε με το Κόμμα του Λαού; Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ, τα ξέρουμε καλά αυτά και δεν χρειάζεται να τα αναμασάμε μεταξύ μας. Στόμα-στόμα, πόρτα-πόρτα, με τηλέφωνα, με το ίντερνετ, με κάθε μέσο να περάσει το μήνυμα ότι αυτή τη φορά ψηφίζουμε ΚΚΕ και όχι μια ανώνυμη αριστερά. Όχι στη μοιρολατρία: όλα αλλάζουν με αγώνα, με πάλη, με ιδρώτα και με αίμα. Φάρος μας για τις νίκες που έρχονται, οι εργαζόμενοι στην cosco και την efood, ο αγώνας για την Λάρκο, οι καθηγητές που αρνούνται την αξιολόγηση, οι φοιτητές που έκλεισαν έξω από τα πανεπιστήμια την πανεπιστημιακή αστυνομία, η πρωτιά της Πανσπουδαστικής στις φοιτητικές εκλογές, οι γειτονιές που εμποδίζουν τους πλειστηριασμούς, η νεολαία που κατακλύζει αυτές τις μέρες τους δρόμους.
Ψήφος στο ΚΚΕ για να νοιώθει η επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση την ανάσα μας καυτή, την ανάσα των εργαζόμενων όχι μόνο στους δρόμους αλλά και μέσα στη Βουλή. Διότι όσο πιο δυνατό το ΚΚΕ στη Βουλή, τόσο πιο δύσκολα θα περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν ήδη ετοιμάσει. Ψήφος στο ΚΚΕ για να μην συγκαλυφθούν τα εγκλήματά τους, για να τιμωρήσουμε την πολιτική τους.
……………………………………..
Κατερίνα Καπερώνη
Καλησπέρα σας και ευχαριστώ για την πρόσκληση. Με τιμά η πρόσκληση από τους συναδέλφους μου στο νοσοκομείο που είναι μέλη του κομμουνιστικού κόμματος και έχουμε δώσει μαζί αρκετούς μικρές και μεγαλύτερες μάχες.
Εργάζομαι καθαρίστρια στο Γενικό Νοσοκομείο Καρδίτσας ως συμβασιούχος ορισμένου χρόνου εδώ και πέντε χρόνια. Όπως καταλαβαίνετε, δουλεύουμε με τη χειρότερη μορφή εργασίας, αφού πέρα από συμβασιούχες, δουλεύουμε μερικό ωράριο, τετράωρο. Με επαναλαμβανόμενες ανανεώσεις των συμβάσεων ανά διετία, ανά έτος, ανά εξάμηνο.
Και κάπου εδώ, στο χώρο εργασίας μου, γνωρίζομαι με το Κομμουνιστικό Κόμμα. Στα πρόσωπα των μελών του και συναδέλφων μου βρήκαμε στήριξη στον αγώνα μας κόντρα σε αυτή την αδικία. Με δική τους παρότρυνση και καθοριστική συμβολή φτιάξαμε Επιτροπή Αγώνα Καθαριστριών και πλαίσιο πάλης με βάσης τις ανάγκες μας. Οργανώσαμε και πραγματοποιήσαμε κινητοποιήσεις στην πύλη του Νοσοκομείου. Αναδείξαμε το πρόβλημά μας σε Συλλόγους και Σωματεία, τους καλέσαμε να μας στηρίξουν στο δίκαιο αγώνα μας για μόνιμη και σταθερή δουλειά. Η ανταπόκρισή τους ήταν μεγάλη. Είδαμε ότι δεν είμαστε μόνες μας. Συνδέσαμε τα δικά μας προβλήματα με τα συνολικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλοι οι εργαζόμενοι. Συμμετείχαμε στις πανεργατικές απεργίες, επισκεφθήκαμε τα μπλόκα των αγροτών και κατεβήκαμε στο δρόμο για το πανκαρδιτσιώτικο συλλαλητήριο για την Υγεία που αγκάλιαζε τα προβλήματα της Δημόσιας Υγείας μέσα στην πανδημία.
Άλλωστε κι εμείς δώσαμε τη μάχη στο πλευρό των γιατρών, των νοσηλευτών και του λοιπού προσωπικού. Είναι μεγάλη η πείρα που αποκτήσαμε. Καταφέραμε να δούμε τι πραγματικά φταίει. Οι πολιτικές που θέλουν να φέρουν τον εργολάβο στην καθαριότητα, να μετατρέψουν το Δημόσιο Σύστημα Υγείας από κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα. Βλέπουμε ότι υπεύθυνα είναι τα κέρδη και όλες τις κυβερνήσεις ως τώρα που χτυπάνε το Δημόσιο και δωρεάν Σύστημα Υγείας.
Όμως, κατηγορηθήκαμε, όχι για το αν είναι δίκαια τα αιτήματά μας, αλλά για το ότι είναι τάχα κομματικά υποκινούμενα. Συγκεκριμένα, για εμένα διάφοροι καλοθελητές πότε αυτής και πότε της προηγούμενης κυβέρνησης έλεγαν στις συναδέλφισσές μου: «γιατί κάνετε ότι σας λέει η κομμουνίστρια;» και εγώ τους απαντούσα: «Αν για να μπορεί να ζήσει ένας εργαζόμενος, πρέπει να γίνουν αυτά που λένε οι κομμουνιστές, τότε κι εγώ είμαι κομμουνίστρια».
Τέλος, με αφορμή τα τελευταία τραγικά γεγονότα στις σιδηροδρομικές γραμμές των Τεμπών, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας έναν χαρακτηριστικό διάλογο με την κόρη μου. Μην κατανοώντας τους λόγους του αγώνα μου τα τελευταία χρόνια και λόγω του νεαρού της ηλικίας της, γελούσε με τη συμμετοχή μου στις κινητοποιήσεις μέχρι το αποτρόπαιο έγκλημα των Τεμπών. Τότε μου είπε: «Μαμά πήγα στις πορείες» και τη ρώτησα «Θυμάσαι που γελούσες όταν πήγαινα εγώ;» «Μα και τί σχέση έχει αυτό; Εγώ πήγα γιατί σκοτώθηκαν οι φίλοι μου» κι εγώ της απάντησα «Κι εγώ τόσο καιρό πήγαινα για να μην σκοτωθούν οι φίλοι σου!» Από εδώ και πέρα λοιπόν πρέπει να συνεχίσουμε μαζί, όλο και περισσότεροι.
Σε αυτό το δρόμο μόνη επιλογή είναι η συμπόρευση με τους κομμουνιστές στο χώρο δουλειάς, στο δρόμο, παντού!
Σας ευχαριστώ για το χρόνο. Καλή συνέχεια στους αγώνες μας!
……………………………………………..
Πόπη Μπούτα
Διαχρονικά προωθείται από όλες τις κυβερνήσεις, την ΕΕ και τους επιχειρηματικούς ομίλους η αποσάθρωση έως και η διάλυση της δημόσιας ΠΦΥ. Παραμένουν και οξύνονται οι τραγικές ελλείψεις στα ΚΥ. Επεκτείνεται η υποκατάσταση των ΚΥ από τις λεγόμενες <<ΤΟΜΥ> με στοιχειώδη στελέχωση ή μεμονωμένους γιατρούς. Παραμένει η πανσπερμία δομών που θα παρέχουν υπηρεσίες ΠΦΥ που άλλες θα καλύπτονται από τον ΕΟΠΥΥ, άλλες από ιδιωτικές ασφάλειες ή με άμεση πληρωμή από τους ασθενείς.
Ακόμα και ο θεσμός του <<προσωπικού γιατρού >> από τη στιγμή που συνδέεται με όρους του << κόστους >> των ασθενών χάνει κάθε αναγκαίο και χρήσιμο περιεχόμενο. Λαμβάνοντας υπόψη συνδυαστικά τη διάρθρωση και τον προσανατολισμό της ΠΦΥ, μόνο σαν αστείο ακούγεται ότι θα παρέχονται υπηρεσίες πρόληψης , προαγωγή της υγείας της οικογένειας και στα σχολεία, στους χώρους δουλειάς, στους χρονίως πάσχοντες , στην αντιμετώπιση οξέων προβλημάτων κ.α.
Η πολιτική ελέγχου της δαπάνης των ασθενών για υπηρεσίες ΠΦΥ ή ειδικευμένες υπηρεσίες ανάλογα με την πάθηση αποτελεί στόχο διαχρονικό, που οδηγεί τελικά τη λαϊκή οικογένεια σε ένα ελάχιστο επίπεδο παροχών υγείας ,πολύ πίσω από τις επιστημονικές δυνατότητες και τις ανάγκες των ασθενών.
Εδώ και χρόνια έχει παραδοθεί το μεγαλύτερο τμήμα της ΠΦΥ στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό το ζήσαμε ιδιαίτερα την περίοδο της πανδημίας που ο λαός κατευθυνόταν στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα για test covid και για άλλες διαγνωστικές εξετάσεις, μεγάλου κόστους για τους ασθενείς και μεγάλων κερδών για τους διαγνωστικούς ομίλους.
Σε συνέχεια αυτής της στρατηγικής έρχεται να βαθύνει το ταξικό περιεχόμενό της ΠΦΥ, ενισχύοντας ευρωενωσιακές «αρχές», όπως ότι η υγεία των λαών είναι εμπόρευμα και «κόστος» για τις ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Οι στόχοι που μπαίνουν δεν ξεφεύγουν από τις βασικές αρχές της ενίσχυσης των επιχειρηματικών ομίλων του χώρου, της μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης, της ενίσχυσης της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας των συστημάτων και του ελάχιστου πακέτου παροχών προς τους πιο εξαθλιωμένους. Είναι χαρακτηριστικό ότι η «ενίσχυση του συστήματος Υγείας και του εργατικού δυναμικού» σχεδιάζεται να επιτευχθεί με τον «ψηφιακό μετασχηματισμό τους», ενώ η πρόληψη περνάει στα «ψιλά».
H κυβέρνηση, μόλις τέσσερις μέρες μετά την τραγωδία στα Τέμπη, δεν δίστασε να καταθέσει νομοσχέδιο που ιδιωτικοποιεί τη μοναδική παιδοογκολογική μονάδα της χώρας μετατρέποντας την σε ΝΠΙΔ. Προδιαγράφοντας έτσι και ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου για το τι θα ακολουθήσει με τμήματα – «φιλέτα» νοσοκομείων που θα ιδιωτικοποιηθούν άμεσα !
Η πρόταση του κομμουνιστικού κόμματος Ελλάδας είναι να αναπτυχθεί η ΠΦΥ σε πανελλαδικό επίπεδο, με χρηματοδότηση αποκλειστικά από το κράτος, χωρίς καμία εμπλοκή – συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα. Πυρήνας της ΠΦΥ να είναι το Κέντρο Υγείας με τα αποκεντρωμένα ιατρεία και τις κινητές μονάδες που συνδέονται με αυτό.
Να είναι πλήρως στελεχωμένο με όλες τις βασικές ειδικότητες γιατρών, οδοντιάτρων, νοσηλευτών, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών, επισκεπτών Υγείας, φυσικοθεραπευτών και άλλων υγειονομικών. Να έχει σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό, διαγνωστικά εργαστήρια, οδοντιατρεία, φυσικοθεραπευτήρια, φαρμακεία κλπ.
Τα κριτήρια ανάπτυξης της ΠΦΥ πρέπει να είναι:
Η πλήρης και απολύτως δωρεάν κάλυψη όλων των αναγκών σε υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (πρόληψη, θεραπεία, αποκατάσταση) όλο το 24ωρο, 365 μέρες το χρόνο.
Να υπάρχει έγκαιρη παροχή υπηρεσιών. Γι’ αυτό πρέπει να είναι κοντά στον τόπο κατοικίας, εργασίας, σπουδών κλπ.
Να λαμβάνονται υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε περιοχής (βιομηχανικές – αγροτικές – τουριστικές – ορεινές περιοχές, νησιά κλπ.).
Τις ιδιαίτερες ανάγκες τμημάτων του πληθυσμού, όπως βρεφικός – παιδικός πληθυσμός, γυναίκες, ΑμεΑ, ηλικιωμένοι, Ρομά, πρόσφυγες – μετανάστες κλπ.
Οι μονάδες ΠΦΥ (Κέντρα Υγείας – Πολυϊατρεία – Αποκεντρωμένα Ιατρεία – Κινητές Μονάδες) διασυνδέονται με την οικογένεια, τα σχολεία και τις σχολές, τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, τους τόπους δουλειάς, τους τόπους άθλησης, τα γηροκομεία, άλλα ιδρύματα που τυχόν υπάρχουν.
Με αυτήν την έννοια ο οικογενειακός γιατρός (γενικός γιατρός, παθολόγος, παιδίατρος) αποτελεί βασικό στοιχείο στη σύνθεση του επιστημονικού προσωπικού των ΚΥ και έχει ουσιαστικό και όχι περιορισμένο ρόλο όπως συμβαίνει με τις Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤΟΜΥ).
Προτάσσουμε τον προσανατολισμό στις υπηρεσίες πρόληψης που σημαίνει ότι απευθύνεται πριν απ’ όλα στους υγιείς: Ανάπτυξη υπηρεσιών για την πρόληψη και την αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου, μέτρων για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία.
Το Κέντρο Υγείας πρέπει να αποτελεί ένα επιτελείο συνεργαζόμενων υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας που θα μελετά, θα καταγράφει, θα σχεδιάζει και θα εφαρμόζει προγράμματα και υπηρεσίες που αφορούν το σύνολο του πληθυσμού, ομάδες του πληθυσμού και εξατομικευμένα.
Το Κέντρο Υγείας πρέπει να έχει πλήρη καταγραφή στην περιοχή ευθύνης του για τον βρεφικό και παιδικό πληθυσμό, τους χρόνια πάσχοντες και το είδος της πάθησης, τα ΑμεΑ, τους ηλικιωμένους, τους ψυχικά πάσχοντες, τις έγκυες, τις λεχώνες κλπ.
Έχοντας την πλήρη καταγραφή, με τη βοήθεια των τεχνολογικών μέσων που υπάρχουν σήμερα, μπορεί να πραγματοποιηθεί η προγραμματισμένη και σχεδιασμένη παρέμβαση ανάλογα με τις ανάγκες, όπως η εξασφάλιση πλήρους εμβολιασμού των παιδιών, ηλικιωμένων, ομάδων υψηλού κινδύνου, προληπτικές και εργαστηριακές ιατρικές εξετάσεις, στοχευμένη παρέμβαση σε ομάδες πληθυσμού όπως μοναχικοί ηλικιωμένοι, σε περιπτώσεις ειδικών συνθηκών κλπ.
Τμήμα του ενιαίου λειτουργικά Κέντρου Υγείας αποτελεί το Κέντρο Ψυχικής Υγείας (ΚΨΥ) με βασική προτεραιότητα και αυτό την πρόληψη σε όλα τα επίπεδα, σε όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες.
Επιτελεί τη φροντίδα της κοινότητας (π.χ. διάγνωση, θεραπεία, συμβουλευτική, στήριξη) και διασυνδέεται με τους ξενώνες, προστατευόμενα διαμερίσματα, οικοτροφεία, που υπάρχουν στην περιοχή ευθύνης του Κέντρου Ψυχικής Υγείας, καθώς και με δημόσια ψυχιατρική κλινική ή νοσοκομείο.
Από τις υπηρεσίες του Κέντρου πρέπει να καλύπτονται όλες οι ηλικιακές ομάδες και οι κατηγορίες ασθενειών όλου του πληθυσμού. Από το Κέντρο Υγείας εκπορεύονται προγράμματα αγωγής υγείας.
Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δίνεται στην παιδική και εφηβική ηλικία, με ανάπτυξη ειδικής υπηρεσίας – τομέα του ενιαίου Κέντρου Υγείας, με ομάδα επιστημόνων που εργάζεται στους χώρους συγκέντρωσης νέων, όπως σχολεία, σχολές, πανεπιστήμια και παρακολουθεί την ψυχοδιανοητική και σωματική ανάπτυξη των παιδιών, των εφήβων και των νέων, παρέχει ψυχολογική στήριξη, εντοπίζει προβλήματα και προδιάθεση και παρεμβαίνει έγκαιρα.
Το Κέντρο Υγείας και το Κέντρο Ψυχικής Υγείας να συνεργάζεται και να συνδέεται με το Κέντρο Γυναίκας και Παιδιού, όπου ειδική επιστημονική ομάδα να έχει την ευθύνη των οικογενειών με γονείς ασθενείς ή και παιδί με ψυχικά προβλήματα.
Σε αυτό το δημόσιο σύστημα ΠΦΥ οι υγειονομικοί, με μαζικές προσλήψεις και ενίσχυση των υποδομών και των υλικοτεχνικών εξοπλισμών, μπορούν να προσφέρουν τα μέγιστα στις ανάγκες του λαού σε πρόληψη και υγεία.
ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ
Με την οργάνωση του λαού να αντιπαλέψουμε τις πολιτικές που διαχρονικά διαλύουν το δημόσιο σύστημα υγείας, ιδιαίτερα την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ).
Να διεκδικήσουμε μαχητικά την κάλυψη των αναγκών των υγειονομικών και των ασθενών μας για πρόληψη, πλήρη και αποκλειστικά δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Να αναδείξουμε ότι η ενίσχυση της ΠΦΥ, των Κέντρων Υγείας και των Περιφερειακών Ιατρείων δεν αφορά απλά την εξυπηρέτηση της «ακραίας φτώχειας» δίπλα στον εύρωστο και κερδοφόρο ιδιωτικό τομέα της εμπορευματοποιημένης υγείας.
Αντίθετα η ενίσχυση και η επέκταση των δημόσιων δομών της ΠΦΥ πρέπει να καλύπτει σχεδιασμένα όλο τον πληθυσμό με έμφαση στις ανάγκες των εργαζομένων, των αγροτών, των γυναικών, των παιδιών και των εφήβων, κ.α.
Ο ενιαίος χαρακτήρας της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, των άμεσα συνεργαζόμενων τμημάτων και υπηρεσιών της στο πλαίσιο του κρατικού Κέντρου Υγείας είναι προϋπόθεση για την εφαρμογή ουσιαστικών μέτρων πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης.
Επιπλέον, είναι προϋπόθεση για να συγκεντρώνεται και να διαχέεται η νέα γνώση σε όλους τους επιστήμονες προκειμένου να αξιοποιείται κατάλληλα.
Είναι καθήκον όλων μας να παλέψουμε για Υγεία – κοινωνικό αγαθό, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες και όχι να είναι εμπόρευμα για τα κέρδη των λίγων .Επειδή μπροστά μας έχουμε τις εθνικές εκλογές , να μην ξεγελαστεί ο λαός στην εναλλαγή κυβερνήσεων, στο ελάχιστο κακό, στη «δίκαιη» ανακατανομή, στην απάθεια.
Μόνο η ενίσχυση του ΚΚΕ με κάθε θα μεταφραστεί σε στήριξη των εργαζομένων, διότι το ΚΚΕ είναι η μοναδική πολιτική δύναμη που συγκρούεται με τα αντιλαϊκά συμφέροντα.
Εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ σημαίνει ενδυνάμωση της πάλης για εργατική – λαϊκή εξουσία, και πραγματική διέξοδο από τα αδιέξοδα του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος.
Όλοι μας, λοιπόν, με το ΚΚΕ και μόνοι τους οι άλλοι.
ΓΙΑ ΝΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ.
……………………………………
Κώστας Αθανασίου
«Μεγάλη ήταν η αυτοθυσία των υγειονομικών τόσο στην πανδημία όσο και στα Τέμπη.
Τεράστια επίσης ήταν η συμμετοχή του κόσμου της Καρδίτσας στην αιμοδοσία μετά το έγκλημα στα Τέμπη. Αυτό δείχνει ότι ατελείωτη είναι η δύναμη κ η αλληλεγγύη των λαϊκών ανθρώπων
Ο λαός σώζει το λαό. Το ΚΚΕ πάντα μπροστά στην προσφορά κ στον αγώνα
Η στήριξη στο ΚΚΕ πρέπει να είναι δεδομένη για όλα τα μεγάλα ζητήματα που ζούμε»